Kleine Disclaimer: Ik ben op de eerste plaats een muziekfanaat. Ik heb geen perfecte kennis van alle genres, alle subtiliteiten etc… Ik houd gewoon van muziek en wil mijn passie met julllie delen. Dus het kan goed voorkomen dat ik eens rare dingen zeg en dan mag je me dat zeker laten weten in de comments. Ik geef gewoon een heads up! Geniet van de review!
Zwangere Guy…. Ik ga eerlijk zijn. Ik ben in het algemeen eigenlijk niet zo’n fan van Vlaamse rapartiesten, omdat ik niet zo goed tegen de uitspraak van de de Vlaamse taal in een rapflow kan. Bij K3, Samson & Gert, Clouseau, Gorki etc… geen probleem want daar is de melodie wat je vastpakt. Maar luisteren naar diepzinnige dingen in Vlaamse rap is gewoon heel moeilijk. Voor Zwangere Guy maak ik een uitzondering en voor wel een paar redenen. Nummer 1: 2 jaar geleden kon ik hem live zien op een skivakantie. Toen was hij machtig. Nummer 2: Mijn vrienden zijn nu al 3 jaar aan het zeuren over hoe goed hij wel niet is en nu ben ik dus benieuwd naar waar ze eigenlijk zo hyped over zijn.
8 Songs als vervolg op zijn vorig album “Brutaal”. Eens kijken wat hij ervan bakt.
We beginnen direct al met een obscure intro en een man (psycholoog/psychiater?) die ons aanspreekt: “2020”. Bedankt voor de herinnering dat 2020 echt heeft gezogen fam, really appreciate it.
Het hele liedje lijkt een gesprek tussen de verteller en Gorik (Zwangere Guy) en na 2 minuten begreep ik waar iedereen het al jaren over heeft gehad. Deze kerel spreekt tot in het diepst van je ziel over wat hij heeft mogen meemaken. Dit is een album die je niet op de achtergrond kan aanzetten, hier moet je niet naar luisteren, maar naar luisteren luisteren. Normaal noteer ik tijdens het luisteren van een liedje mijn bedenkingen. Maar hier gaat dat niet. Op 2:00 van Doorbijter besef ik dat ik de pennen moet neerleggen en gewoon achterover moet genieten van alles wat er straks door me heen zal vloeien. “Dit wordt een journey”.
Doorbijter is zo’n sterk begin. Guy vertelt ons wat hem op het hart ligt, hij vertelt ons wat hij heeft moeten overwinnen om te staan waar hij nu staat en het pakt me. Het is ritmisch perfect gewogen en de stukken zijn prachtig ingedeeld. Ik voel mezelf helemaal meegaan met het verhaal en mijn fantasie gaat de vrije loop. Een beter begin had ik niet kunnen wensen. 9/10
Waar “Doorbijter” een emotie opwekkend verhaal is, is “1 Uit de 1000” een dikke middelvinger naar iedereen die ooit in Guy heeft getwijfeld. Een vinger naar iedereen zei dat hij niks ging worden, een middelvinger naar iedereen die op hem neerkeek. Het is je typische “rags to riches” diss track, maar wat deze zo goed maakt is de afwisseling tussen het rappen en dan de “refreinen” als je ze zo kan noemen waar hij naar de luisteraar schreeuwt: “Ik was altijd al te wild, ik was altijd al fucked up. Ik deed altijd wat ik wou, kijk naar weinig mensen op. Hebben alles al verspild, nooit nie bezig met de plot. Heel m’n libi das een movie, die van jullie is een flop”. Jammer dat het het tweede liedje op rij was dat sprak over z’n moeilijke opbrenging. 8.5/10
“Wat is in Godsnaam een Fally Ipupa?” vroeg ik mij af bij het begin van deze plaat. Een korte google zoektocht later kom ik erachter dat het gaat om Congolose singer-songwriter. Wat hij in godsnaam te maken heeft met het album van Guy zou ik echt niet weten, maar ik vond het wel een leuk wistjedatje. Voor de rest is het liedje een prachtig voorbeeld van opscheppen over illegale praktijken en meisjes versieren, maar ik denk dat als de trap beat van Chuki Beats dat nog niet had verklapt je toch eens je oren uitwassen. Het slechtse aan dit lied? Zonder twijel de standaard Trap beat met overpowerende 808 Drums. Flow vond ik geweldig bij het refrein, maar ik vind ze niet passen bij de beat. Jammer, anders was het wel een leuke moshpit schijf geweest. 7/10
Oh My God, stop it Guy, stop. Holy shiiiiiiiit. Ik heb halverwege het lied gewoon moeten pauzeren, want ik moest alles wat er gezegd werd gewoon even verwerken. Kutjaar is snijdend hard. Hij spreekt gewoon feiten, niks meer dan feiten holy mother of god. Ik ga er ook spontaan veel harder van schelden, fuck me. En de rode draad van het album is er weer: de verteller is terug! We zijn weer met beide benen op de grond, even nadenken over wat er gebeurd is maar toch eindigen met kleine flex “guy, je hebt weer een gouden plak hahahahahahaha” Prachtig dit. 9.5/10 Het lied is echt schandalig goed. De manier waarop hij ingaat op de maatregelen en gewoon het hele jaar is *chef’s kiss*
Wel dit is een Moshpit liedje. Ontzettend dikke, dirty bas. Snijdende, scherpe geroep van Guy en Jazz (frontman van Stikstof). Meeslepende, verslavend refrein en alles wat er tussen is is gewoon gebrabbel. Lekker plaatje om bij los te gaan. En gewoon puur omdat ik weet dat dit menig Clubs kapot zou maken geef ik dit een mooie 8,5/10, met als enig minpuntje dat je niet veel wijzer wordt van de tekst.
Het wordt tijd om kennis te maken met Papa ZG. De man die de nederlandstalige brusselse rapscene op de map zette. De man die voor velen een rolmodel is en dat laat hij ook mooi zien met een paar voorbeelden. “U wekker en de stekker nee geen rapper met een backer Ben als Boris Becker succes met elke record” Zwangere Guy is hier niet om te spelen. Respecteer deze man. En daar is de verteller ook weer, ik ben er ondertussen achtergekomen dat het om Josse de Pauw gaat, een bekende Vlaamse acteur. 8/10
Ik weet nog steeds niet wat ik moet denken van die Chuki Beats moet ik eerlijk zijn. Losstaand zijn het goeie beats, maar combineer ze met Guy’s flow en dan vind ik dat het clasht. De tekst is hier al veel meer politiek getint en verwijst zowel naar zijn freestyle sessie bij 101 barz en rotjoch als naar zijn haat voor alle rechtse politiek. Ik voelde toch een beetje nostalgie toen hij “Ali B”vernoemde, aangezien dat denk ik ook voor mij de eerste rapper werd waar ik fan van kon zijn, samen met Yes-R, de jeugd van tegenwoordig en de The Opposites. Het kortste liedje van het album en ik ben niet echt onder de indruk. 6,5/10.
Ik haalde net aan hoeveel een goede beat/producer een lied naar the next level kan tillen en niets is minder waar met “Kenny”. Een pakkend verhaal over een jongen die door zijn omgeving is afgestoten en niet meer op zijn eigen benen geraakt. Een onderwerp dat me heel erg pakt en Paulo Rietjens, de producer, heeft er een masterpiece van gemaakt. Als je op de koop toe, ook nog eens een prachtige solo van Jan Paternoster er achter mag plaatsen denk ik niet dat je nog iets fout kan doen met de plaat. Het gaat ook om de details: de slag of het diep geluid elke keer als er “Kenny” wordt gezegd, kan geïnterpreteerd worden als elke tegenslag die Kenny ooit in zijn leven heeft gehad en onderbouwt de rode draad in het lied zo ontzettend goed. Prachtige manier om het album mee af te sluiten. 9/10
BRUTXXL is het eerste album van Zwangere Guy dat ik beluister en ik begrijp nu waarom iedereen hem zo goed vindt. Wil dat ook zeggen dat ik hem vaker ga beluisteren? Dat weet ik nog niet, want het blijft nederlandstalige rap en ik moet daar nog een beetje aan wennen. Zonder rekening te houden met zijn oude albums voel ik me heel comfortabel bij om dit een mooie 9/10 te geven.
